Logo
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Ο ΑΠΟΘΗΛΑΣΜΟΣ

Ο θηλασμός αποτελεί μία βιολογική διαδικασία, η οποία συνοδεύεται από σημαντικές ψυχικές διεργασίες τόσο για τη μητέρα όσο και για το βρέφος.Ο θηλασμός καλύπτει τη βασική ανάγκη του παιδιού για τροφή. Παράλληλα όμως, η σχέση ανάμεσα στο παιδί και τη μητέρα αναπτύσσεται μέσω του βλέμματος, του αγγίγματος, της όσφρησης, της ακοής. Το παιδί θηλάζει ενώ εκείνη του μιλά, του τραγουδά, το χαϊδεύει, το κοιτάζει. Όλος ο κόσμος του βρέφους είναι το στήθος της μητέρας.       

Picture1

                                                                        

Γιατί λοιπόν, αυτή η αρμονική σχέση να αλλάξει και το παιδί να μπει σε μία διαδικασία αποθηλασμού; Η μητέρα έρχεται συχνά αντιμέτωπη με αυτό το ερώτημα, λίγους μήνες μετά τον ερχομό του παιδιού στη ζωή της.

Συνήθως, μπαίνει στην διαδικασία αποθηλασμού διότι οι συνθήκες το απαιτούν: επιστροφή στην εργασία, μία δεύτερη εγκυμοσύνη, κάποιοι ειδικοί που την παροτρύνουν να σταματήσει το θηλασμό ή η ίδια αισθάνεται κουρασμένη από τη διαδικασία και επιθυμεί να σταματήσει. Πολλές φορές όμως, δεν κατανοεί τη σημασία του αποθηλασμού ή αισθάνεται ενοχές γιατί σταματά να προσφέρει κάτι σημαντικό στο παιδί της.

Να τονίσουμε λοιπόν, ότι όσο σημαντικός είναι ο θηλασμός και η σχέση που αναπτύσσεται γύρω από αυτόν μεταξύ μητέρας και βρέφους, εξίσου σημαντικός είναι ο αποθηλασμός, ο οποίος επιτρέπει στο παιδί να εξελιχθεί και να στραφεί προς τον κόσμο που μέχρι τότε ήταν κυρίως το στήθος της μητέρας.

Η επιθυμία για αποθηλασμό, συνήθως, προέρχεται από τη μητέρα. Είναι δική της επιθυμία να θηλάσει αλλά και να αποθηλάσει. Για να γίνει αυτό, η μητέρα θα πρέπει να αντέξει να παραιτηθεί από τη σχέση που είχε μέχρι τότε με το παιδί της, τη σχέση σώμα με σώμα και να διαχειριστεί τις αντιδράσεις του μωρού (θυμός, επιθετικότητα, θλίψη….). Ο αποθηλασμός μπορεί να αποτελέσει μία δύσκολη εμπειρία για το παιδί όπως κάθε αποχωρισμός. Με τον αποθηλασμό το παιδί χάνει κάτι για να κερδίσει κάτι άλλο.

Η μητέρα επιτρέπει στο παιδί της να εξελιχθεί, να μεγαλώσει, να κοινωνικοποιηθεί, αφού διαλύονται βαθμιαία οι ψευδαισθήσεις του είμαστε «ένα» ανάμεσα στην ίδια και το παιδί. Η σχέση μητέρας - παιδιού περνά σε ένα άλλο επίπεδο. Το παιδί μπορεί να αρχίσει να αντλεί ικανοποίηση και από άλλα πράγματα στη ζωή του, πέρα από το θηλασμό και το στήθος της μητέρας. Αρχίζει να μιλά, να επικοινωνεί με έναν άλλο τρόπο.

Picture2

Όταν η μητέρα ξεκινήσει τη διαδικασία του αποθηλασμού χρειάζεται ένα σταθερό και ασφαλές πλαίσιο για το παιδί. Άρα καλό θα ήταν, ο αποθηλασμός να μην συμπέσει με την επιστροφή της στην εργασία ή με μία μετακόμιση ή με οποιαδήποτε σημαντική αλλαγή στη ζωή τους. Αν όμως οι συνθήκες επιβάλλουν έναν άμεσο αποθηλασμό, αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί.

Το σημαντικότερο και πιο απαραίτητο στοιχείο για τον αποθηλασμό είναι η ίδια η επιθυμία της μητέρας.

Αν αντιμετωπίζετε δυσκολίες με τον αποθηλασμό, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τις μαίες της ΑμΚΕ «Φαιναρέτη».

Ελένη Ρηγούτσου

Κλινική Ψυχολόγος

Κέντρο Ημέρας για τη Φροντίδα της Ψυχικής Υγείας της Γυναίκας

(Περιγεννητικές ψυχικές διαταραχές)

 

Βιβλιογραφία

Φ. Ντολτό, Η ασυνείδητη εικόνα του σώματος, μτφ. Ε. Κούκη, Εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», 1999, Αθήνα.

Ζ. Λακάν, Η οικογένεια, Τα οικογενειακά συμπλέγματα στη διαμόρφωση του ατόμου, Ψυχανάλυση, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1987, Αθήνα.

  1. D. W. Winnicott, Το παιδί η οικογένεια και ο εξωτερικός του κόσμος, Ψυχανάλυση, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1976, Αθήνα.

Privacy Policy | Terms and Conditions

Powered by